кој (имн.) - сме (гл.)

А темата беше – каков пат избираме за себе и дали навистина во својот живот стигнуваме некаде подалеку од онаа точка од која сме тргнале.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Причината поради која сме вон универзитетите е затоа што На Универзитетот ве мислиме дека внатре нив не е присилуваат да работите можно генерирањето на нови на историски начин. знаења, работењето на нешта што во моментот се случуваат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако ние треба да ги уништиме нив, тие мора да не уништат нас за да го спречат сопственото уништување, и ние мора да ги уништиме нив пред тие да не уништат нас пред ние да ги уништиме нив пред тие да не уништат нас... што всушност ја претставува точката во која сме ние во моментот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Транзицијата од идејата на текстот како линија до идејата на текстот како мрежа, зависи од промената на свеста за која сме способни.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Доволно е понекогаш жената да ја поведе за рака намерата да се стори со пород!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тешко е да ископаш ваков вид тајна од материјата од која сме создадени.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Исто така, таа е парадоксална со оглед на медиската изложеност на глобалната поп- култура која, иако воспоставена поради својата „употребна вредност“ или, повеќе, „прометна вредност“, сепак функционира како дисплаѕ-роба со која сме маѓепсани и кога која било можност за поседување ни е вон дофат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓутоа, исклучивоста спрема популарното исто така е продукт на аутизмот, и тоа оној псевдо-елитистички, и таа кај нас е посебно парадоксална имајќи го предвид тенкиот слој на интелектуална елита, и уште потенкиот на онаа која и економски е обезбедена.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)