кој (имн.) - наеднаш (прил.)

Боге од Бањи за момент се загледа во мене со онаа негова итарпејовска изненаденост која истовремено ти нашепнува нешто за одамна истрошената (барем кај него) недоветност, која наеднаш, можеби и против неговата волја се мачи барем уште еднаш да најде место на неговото лице.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не ли ти ме учеше да не истрчувам како прле пред магаре - објасни малку подоцна. – Сепак добро си постапил.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега веќе можеме да мислиме за целосно средување на проблемот – реков – без да водиме сметка за времето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Секако.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)