Ако ние Германците можеме да удриме со тупаница по книгата во која стои црно на бело што се нашите волја и нашата вера, тогаш сме опасни и непобедливи... (Специјално издание на Бурзовиот лист за германска трговија со книги бр. 254 од 30. 10. 1941) избор и превод: Г.Н.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Кога? Како? И никому да не речеш?“ „Сакав да ве изненадам“ - Влатко погледна накај Теми која стоеше малку отстрана.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Жената погледна кон темните прозорци на куќата пред која стоеја и се згрчи како да се крие, од тој грч стана уште поситна, понесигурна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)