И тогаш, 1965-та година, тој објави дека се повлекува од ликовната сцена и дека сосема ќе се посвети на филмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше нешто што личи на Гарбо во оваа ненадејна одлука да ја напушти својата публика која сѐ уште дигаше врева за неговите слики со Кемпбел-супите и скулптурите на „Брило“-кутиите; и имаше некаква логика во начинот на кој Ендиевите филмови полека се доближуваа до пародиите за холивудската неумереност - импровизираната екстраваганција со која ги претставуваше андерграунд „суперѕвездите“ како Бригит Полк, Еди Седвик и Вива. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 147
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој и не ги креираше сликите што ги користише, едноставно ги наоѓаше, ready-made, целите обвиткани во својата светликава аура што ги правеше незапирливо привлечни.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Гребе, сече, рие Кртот Во душата свиен, скриен, И со виеж силен, Глода, боде, рие Кртот Во крвта, во стрвта, во жилите, Се будат, заигруваат самовилите, Чиниш полноќ да е, месечина Полна, болна и пеколна, Која ги возбудува и излудува Ноќвите со зборовите, стиховите.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Ми ги знаат возбудите и заблудите, Болките во желудникот, реата, Ми ги знаат потресите и вознесите, Ми го знаат огнот и пареата Дреата со која ги нагазив, Мојот здив, кога во нив се преселив, Се вгездив и задомив.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Семејството Амбросели имаше жена која ги обавуваше сите домашни работи. Таа переше, пеглаше, готвеше и чистеше.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Вербално, пак, навалував кон неблагородноста на ваквата професија и контрадикторноста со реалните интелектуални способности на нејзиниот сопственик, до онаа мера која ги претвори во пискливи звуци неговите објаснувања: – Ќе полудам - извика - од овие дедовци и баби со кои живеам!
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Масата на која ги пишувам изјавите повеќе е осветлена од претходната ноќ.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како да пребарува нешто во темнината. Којзнае кое доба е?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Иследникот ја вади левата рака од џебот, но не се свртува кон мене.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Никако. Формирана е колаборационистичка власт која ги прогонува Евреите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Каде?“ - праша и самиот со шепот. „Некаде кајшто се дише слободно“, му рече и му покажа на исписот на ѕидот од нивната ќелија.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Оливера Срезоска сега не издржа. Со тоа што ѝ беше в раце го нападна, со перодршката со која ги бележеше нашите одговори. Проклет да бидам, со перодршката.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тука таа се зближи и со татковата сестра, тетката Фатмира, која ги известуваше Бубуш и Афрдита за сестрата Ервехе...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)