коњ (имн.) - веќе (прил.)

„Што беше ова?“ праша Бошко и се подзаврте, ама пред него врз коњот веќе се навалуваше погоденото тело на ибн Пајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Раните на ноќта од војничите истрели се затворале самите од себе, коњот веќе го немало, ревел крвав офицерот, крескала разбудена птица, непознати тревки развевале во себе мирис на тага, лилави биле облачињата под месечината - ноќта е бескрајна чиниш.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)