Никој не можеше да ја разбере смислата на овој црн круг на животот...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој се плашеше од другите кругови на јаничарскиот пекол.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Згора на сѐ жив Чанга беше со една нога во кругот на светците и мачениците, мртов Чанга ќе станеше дефинитивен маченик.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Учителот ја прими тужбата и влезе во кругот на законот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со смртта, со наближувањето на смртта, човек насетува како му се смалува кругот на светлината на семејството, народот, татковината, светот... – Животните немаат татковина, немаат некаква светлина да бранат! – ја упростувал мислата Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така се исполнуваше кругот на судбината на ова откорнатичко балканско семејство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беше собиралиште на маалските пијандури, коцкари и од контејнер извадени швалери, како попатна станица, во отприлика 5-от круг на Дантеовиот пекол.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Вивна висок пламен. Кругот на светлината се рашири.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но кучињата беа претпазливи. Само лаеја, се втурнаа напред кон невидливиот непријател, и пак се враќаа назад, во кругот на светлината од борината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ако сите три сфери на тешката леснотија – облаците, снегот и маглата – се претворат во течна состојба, би се добило вода, со благи кругови на површината, кои рамномерно се шират, од нежниот вртеж на планетата.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Клара и јас бевме дел од оние на кои им беше дозволено во групи, во придружба со болничари, да излегуваат од кругот на болницата и да прошетаат по градот, но сепак ни таа ни јас никогаш не посакавме да излеземе од Гнездо, останувавме со оние на кои им беше забрането да излегуваат надвор од психијатриската клиника.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Така, на пр., во едно писмо од бугарскиот „трговски агент” од Солун А.Шопов од 26.10.1903 год. до бугарскиот министер-претседател Р.Петров меѓу другото се вели: „Некои кругови на овдешнава Внатрешна организацнја сѐ почесто и посериозно зборуваат дека некои од началниците на таа организација влегувале во спогодба со српската влада или со некои кругови во Белград за заедничко дејствување во Македонија, но со јасни разграничувања на интересните сфери.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Се грчел и се обидувал, згрбавен и сличен на голема желка фатена во круг на пламен да се извлече од својата несреќа и да ја види крвта на душманот пред неговата да истине во жедните пори на збрчканата земја.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од тоа време, што и во втората деценија на веков го паметел тогаш живиот и жилав даб со брада, стогодишниот Лозан Перуника, лежат на рекичката Давидица четириесет и три малечки воденици, накривени и безживотни судбини во кругот на заборавот; самоучките врати им се испукани и потемнети, суровото минато ги заѕидало прозорците со бигорен камен. Но си има свое минато.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се занел паѓајќи најпрвин на коленици, повеќе како во верски занес отколку со боречко искуство, се искривил на една страна и, вртејќи го грлото на пушката кон земја, удрил со лице во својата сенка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во таа илјада осумстотини триесет и петта година продолжува во Африка и Азија движењето на европските колонизатори и се грчи на крвав камен Македонија. ***
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Си го капеше своето лице во таа богата синевина, ги собираше со својот поглед сите нејзини заискрени и невидливи бели прашинки виделина, а еднаш можеше да го открие таму и сосема синиот и усвитен и полн круг на зимното сонце.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Де, де, Радо! Па ти како да си во куќен притвор, а одењето на училиште ти доаѓа како шетање на затвореник во кругот на затворот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кругот на потрагата се стеснуваше. - Бинго! - помисли Јана - со децата си играле „пинг-понг“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тенката ортома, - испокината од оскудната светлина се опнува како жица и торбичињата се упатуваа кон белузлавиот круг на излезот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но секогаш може да се најде таков круг на луѓе, за кои безначајното во очите на другите со самото тоа е веќе значајно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Има и излез од тој круг на пекол и разврат. Со издигнување на духовното битие.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Рефлексивната свест- самосвеста е во солипсистички круг. ‘Духот’ е заробен во кругот на сопствената иманенција, неспособен да воспостави контакт со ништо што не е негов одраз.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Иако еден за друг ништо не знаеја (таа живееше во куќарката залепена до зградата која требаше да се сруши по завршувањето на зградата во која имаше добиено стан да се всели, а тој во работничката барака во кругот на зградата).
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Но оваа целина можеше да се дополни со други слични зборови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко на турцизмите гурбет, сургун, гајрет, мошне често присутни во балканските јазици, реши, според кругот на блискоста на значењата, да ги предложи уште зборовите гајле и беља, како можна целина.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На Голи Оток, како во пеколот на Данте, најмачен беше последниот круг, кругот на кодошите, низ кој беше осуден да мине...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зборовите го заземаат обликот на душата и го исполнуваат интимниот круг на мислите.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Посебно беше тешко како амбасадор во неврзана земја да се бранат идеали кои во земјата беа згаснати, а неврзаните веруваа сѐ уште, а во некои земји постоеше и култен однос Следеше, како и многупати во историјата, новиот пеколен круг на жртвениот синдром!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Крајот на неговиот говор е пречекан со огромни овации. Но овој триумф беше минлив.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Палестинците пак ќе се најдат во стариот порочен круг на неизвесноста на мирот и војната, на нов крстопат на блискоисточниот лавиринт...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Кругот на маската сега веќе беше толку блиску што од него не можеше ништо повеќе да се види.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Работното место на Гоше, всушност, му беше подарено или, со оглед на околностите, тоа беше измислено за него, како благодарност за она што се нарекува минат труд, за неговиот влог во соработката со тајните служби за безбедност - поткажувач од посебен агол на гледање и слушање, регистратор по хоризонтала, без толкувања, и со јасно означен радиус: во кругот на Противпожарната единица за руралните средини околу Метрополата, формирана под покровителство на Социјалистичкиот сојуз на работниот народ.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Можеби Симон се склонил зад вратата на оставата, откако ме посматрал од тремот, додека јас стоев во светлиот круг на дворот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Најдобри објаснувања за виртуалната стварност може да ни даде секако Jaron Lanier, wiz- ard (хакерски термин за некој што го владее подрачјето до најмал детаљ), пронаоѓач и водечка личност во VPL Research Inc. претпријатието, коешто прво го создаде комерцијалниот модел на ВР и со тоа ја приближи на широкиот круг на корисници.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Продолжуваше со животот што ѝ преостануваше, со непогрешлив внатрешен усет и со чувство за мера, да си го исполнува својот круг на семејната судбина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, вратен од Турција, излегувајќи од кругот на хиерархијата на новите властодршци, од врвното место кое му беше посочено од неговиот славен вујко, прифати, во еден период, да биде судија на монархискиот режим на кралот Зогу I.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, на крајот, се согласил. Барал со денови по семејните документи, го означил кругот на нашето емигрантско семејство, ја минал духовно границата, ги поврзал другите семејства во стеблото, минал и низ други граници, втасал до Турција, до Азија, дури и до Америка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
До последните денови од животот, таа веруваше дека постои излез од страдалничкиот круг на егзилот, со враќањето на почетната точка, со враќањето во родната земја.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Дали во него се пренесуваше неговиот неостварен сон да излезе од маѓепсаниот круг на балканскиот егзил или имаше нешто друго, величествено во неговиот страдален живот, преполно со заминувања, со неизвесности.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко сега малку го смени тонот, излегуваше од милозвучниот круг на љубовта која Мајка веќе си ја чувствуваше триејќи си го, на десната рака, венчалниот прстен.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се згрчи зад куп тули и остана неподвижен и самиот како дел од сивите урнатини, безобличен на круговите на џебните светилки, за подвижните светкави дамки зад него.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се разведри малиот круг на градината спуштениот нимбус на црешата пред очите на човекот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Око не ја фаќа
саноќ и везден
по рабовите
на неправилниот круг
на животот.
Некој ѕвони. Некој друг.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Бесконечноста на мигови е конечност
конечноста - бесконечност
кругот на Ѓаволот е
составен дел на секојдневието.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ако некој се наведнува преку прозорецот
од другата страна на проѕирниот свод
меѓу вообличеното и невообликуваното
значи: Нептун се наведнал
Посејдон посегнал, стрепел страотно
китот убиец во височините се нурнал
свикнат на дно, на бездна
свикнат на најкусиот пат
до центарот, внатрешниот круг на Психе
до замислената точка, мигновената морфема:
едната глава на едната, другата на другата
страна, оностраната
медузо, пијавицо осмоока
стовариште за back-up фреквенција
за реставрација, свргни ја од власт
формата, поведи двобој
восторжи ја публиката, гледалиштето
дејството изделај го зад кулиси, класично
спушти го пердето, занишај ја сцената
оддалеку навева Вишниот
виши, виши вишнее
а под него тлее
водена артикулација – Сѐ.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Животот во паника ќе кидне прудолу
да провери дали сѐ уште
е тоа што мисли дека е:
заден миг на свесност
кога сѐ се претвора во блиц сеќавање
во јазик разбиен од из-без-ум-е-ност
во сублимиран естезис
оти нема време да се прераскажува
на долго и на широко
само извесна веројатност да се искаже
без надеж
дека ќе биде видено
од некого
само извесна пасија по кажувањето
- низ реч, низ слика, низ музика,
низ тело, низ плот...
само извесно насетување на вистината
според логика која оди прекутрупа
во погорниот, во вртложниот
круг на небото
кога тоа ќе се
отвори
во
екс-та-за!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не може човек да се покрие со превезот на самозаборавот зашто никогаш нема да излезе од затворениот круг на немоќта и сомнежите во сопствените сили, зашто под него се венее, сѐ се отуѓува и ретко надоаѓа утехата и надежта.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Есента доаѓа рамнодушна и дури некако скептична во кругот на самотата што го носи Се постелува преопрезна зад грмушките на видот и чека како итро демнење И не е само тажна метаморфоза на лисјето и подмолен пристан на испокинатите магли што висат од рамената на студот Туку е клопче од многу излитени носии и сива клупа од постојани медитации при кои долго се молчи
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Сите некогаш чувствуваме тага и најлесно е да се откажеме од самите себе, но само ако за момент помислиме на магијата што се крие во секој нов сончев зрак, нема никогаш да ја посакаме смрта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Сликарот на животот, создавачот на смрта, ткајачот на судбината, златен круг на времето кое ќе нѐ однесе до портата на чистилиштето. -„И што понатаму?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Бебето мораше да биде разбудено. Звуците од трубите, саксофоните, тапанот и тубата одекнуваа во кругот на целата болница.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Како што демонстрира Саскија Сасен во својата контрагеографија на глобализацијата63, доминантниот Mark. B. Salter (Cullompton: Willan, 2005), 51. 63 Saskia Sassen, “The global city: strategic site/new frontier,” Globalization, no. 503 (2001), http://www.india-seminar. com/2001/503/503%20saskia%20sassen.htm (accessed No- vember 8, 2006). 47 дискурс на глобализациските трендови за нагласување на хипермобилноста, глобалните комуникации, неутрализацијата на просторот и оддалеченоста, ризикува да се заборави дека многу од ресурсите неопходни за активностите на глобалната економија не се хипермобилни, туку се всушност длабоко вкоренети во некое место, особено во места како што се глобалните градови и слободните трговски зони.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Високите кругови на глобализацијата се карактеризираат со мобилност на висококвалификувана работна сила, дигитална размена и децентрализација на производството; во исто време, протокот на глобалниот капитал бара инфраструктурата да биде централизирана во глобалните градови со голема популација на нискоквалификувани работници кои се потребни за опслужување на инфраструктурата.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Се чувствував принесен во семејниот апокалиптичен круг на жртвувањето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И овците и козите и дворот полн јагниња и јариња; и воловите Баљо и Сивко и кравата Белка и двата коња и мачката и кучето Шарко и крушата до авлијата и бадемите и оревите и костените во Стара Ливада, бавчите, лозјата и благотата во каците и виното во бочките и песните пеени на седенки и ората виени во широки кругови на вигната и тоа беше дома..
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во својот долг страдалнички живот на Балканот, минувајќи низ круговите на егзилот, покрај чувството на помирувањето со текот на судбината и природниот крај, Татко беше најмногу од сите нас начисто и со невозможноста на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нови инструкции, си велам, нови реторички кругови на измачување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
За одбивање да бидат дел на фарсата, блиските можеа лесно да страдаат, да се најдат во нов круг на внатрешниот пекол. Кутрите мои. Кутриот јас!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ставивме картонски кругови на една ограда на село. Најчесто ги погодувам.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Изгради кибернетски круг на позитивен фидбек.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ако нишаниш во главата или срцето и убиеш некого, неговото семејство може да те тужи дури и ако тој ти провалил во станот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Само од состојба на слободно себство можат да се испратат искрени сочувствителни сигнали кон другите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сѐ повеќе и повеќе се вртеа во круг на исто место додека некои не им пријде да им рече дали мислат да ја престојат ноќта.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)