куршум (имн.) - во (предл.)

Грета ја подига сукњата и од под чорапата вади пиштол.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Испукува еден куршум во таванот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По половина час навртеа оние тројца јузбашии што го отепаа Толета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој пропука на него, a повеќе се повлекоа лево и десно, та Трајко со еден куршум во десното рамено, но плитко, се извлечка долу долот и куртули.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Едната казна шо може и ќе а врши она — тоа е куршумот в чело.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Поразмислете малку, та за мене веќе се знае.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но твоите се одбиваат од прашањата, како куршумите во рикоше.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Без ниеден испукан куршум во градот влезе грчката војска и славеше голема победа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Загина од турски куршум во Долно Статица.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Една вечер, откако ја довршил “Житно поле со гаврани”, го зел пиштолот кој го криел во креветот и си испукал куршум во стомакот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат му пристигнал во лудницата додека Винсент бил сѐ уште жив, и се обидувал да го утеши него или себеси; му велел дека ќе ја преживее повредата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Приказната која следи е обична: бикот го отепал командирот на милиционерската станица, поради кое и нему треба да му се пресуди, со куршум во чело.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Имајте го Младичот постојано на нишан и ако ви се види макар што сомнително удрете со сите куршуми во него, макар и не го убиле Ѓорчета.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Наместува куршум во шаржерот и оди до вратата. По малку, се враќа.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Гледаат кон нас и нѐ заплашуваат со пцуење, со куршум во тилот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со неколку куршуми во себе, пред сосема да се прости од метежот на тоа споулавено човечко судрување, Питу Гули го видел над себе коњот со вулканска ноздри. Се насмевнал, белината на неговите заби била покриена со крв.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во таа ноќ додека главите на непокореноста заседавале, помеѓу две ѕидни ламби во куќа на угледен домаќин, меѓу нив и Питу Гули со пресна дупка од куршум во слабината, некаков Татар или Монгол или Черкез и пак со име Татар, турски дезертер и негов приврзаник, му го повел белиот коњ да го напои од бигорното корито на чешмата во дворот на една од неколкуте цркви.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не сосема. наслушнувајќи го кркорењето на човекот со куршум во градите, коњот со винско испарување во ноздрите, од движење на кобра го зграпчил со заби офицерот за едната страна на лицето и со тргање го разголил до коска.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На него шлем дупнат на врвот од куршум, Немал ли друг шлем кога се сликал или таков дупнат носел верувајќи дека куршумот во ист шлем двапати не удира?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Бела видел дека има заглавен куршум во пиштолот, а таа му рекла дека куршумот не се вади и дека така стои уште од времето на татко ѝ.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Со нив замина и чичко ми Борис, беше интендант во баталјонот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Само што стигнале долу, Никола здогледал шаторско крило и како што подоцна рапортираше чичко ми Борис, ја исправил главата горе за да го смота, тогаш го погодил куршум в глава.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Гитарата ја наследи од нејзиниот брат кој загинал и ја оставил за спомен.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Само зборот како куршум во времето што пука ни монсуните не можат да го вратат назад...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Оној ли крај границите застанат на стража со прастарите куршуми во оружјата нови...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Аџиите и забитот ги извадија пиштолите и ги навртоа во портата, но за секој случај, крајно претпазливи, се тргнаа еден лево, двајцата десно да ги избегнат првите куршуми во случај некој од бунтовниците да стрела.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
„И јас умирам од глад...“ ми вели. Паѓа погоден од куршум во главата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ова претставување на Цветана Горски, како куршум в душа го погоди Јагулчета.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ставам еден куршум во револверот. Пукам во себе. Па во тебе. Па во нив.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Ставам еден куршум во револверот. Пукам во себе. Па во тебе. Па во нив.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Кој ти дозволи тоа да го правиш!“ свика кон сејменот, го истрга пиштолот и ги забуца куршумите во него.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој го извади пиштолот и ги истури куршумите во Бандо.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Молкнало грлото - куршуми в чело.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
МИХАЈЛО: Што треба да се каже за да се добијат три куршуми во глава? Што треба да се каже?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
(Се слуша истрел од сандакот. Гаврил одскокнува угоре, се руши врз работ. Дупка од куршум во слепоочницата.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- А, има ли куршуми во него? - прашав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Нишански домет: 5000 метри. Успешно дејство до 400 метри. За групни цели до 1000 метри. Авиони до 5000 метри. Борбена брзина на гаѓање: 10 куршуми во минута.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)