кутија (имн.) - на (предл.)

МИТРЕ: Митрејце, донеси го пагурчето ракија да се напиеме со Котета. (Прави цигара и му ја дава кутијата на Котета).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
(Превод од српски Љ.Б.) * Текстот „Кинеската кутија на Димитар Башевски“ првпат е објавен како поговор на изданието на Бунар на српски јазик, издавач Архипелаг, Београд, 2010.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дедо Мраз ги натовари шепите на мечињата со чоколадни бонбони кои куклата – убавица, со помош на џуџињата, ги извади од црвената кутија на која се потпираше.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Да запалиме по едно цигаре... (Зема за себе си да совитка и му ја дава кутијата на Котета). Земи запали. Кате, донеси оган.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Се донесе и кутијата на одлуките, во која секој од нас требаше да спушти по еден лист на кој претходно требаше со калем да се сочини крст, како знак за согласност со приемот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се издиши длабоко и му ја побара кутијата на Арслана да завитка уште една цигара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Според неговата длабока, интуитивна логика, со која најчесто се спротивставуваше речиси на наследената инерција на фаталноста, настојуваше да открие некаква трајната закономерност, крај силните барабани на дијалектичката патетика на новите времиња, дека токму при падовите на империите, се отвора пандорината кутија на со векови потиснувани страсти, на идеалите на поданиците на Империите, на многубројните народи кои биле потчинети на една власт на чие чело бил императорот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сите се свртеа со грб, испишаа на листовите што испишаа и потем ги спуштија во кутијата на одлуката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)