куфер (имн.) - и (сврз.)

Делчевците влечеа со себе картонски куфери и кутии исповрзани со коноп, полни со најразлични работи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Шо те боли курот за рајата. - На крај ако треба ќе ги спакуеме куферите и ќе му ја дувнеме од оваа свињарија.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
На аеродромот во Атина тој немаше време да стане свесен за својот замор зашто таму веднаш го сретна некој Јани кој, бидејќи значително помлад, а веројатно и доволно љубезен, му го подзеде малиот куфер и се пикнаа во некаква негова кола.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Така, се спакував во три куфери и фатив магла.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Го зедов куферот и, една по една, ги фрлав кошулите внатре, ставив две сакоа и пантолони и ставив две кравати, а двете пак пеперутки машни, една црна, една бордо, ми беа дома, во главниот град, во С.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Трчај, ќе видиш! (Префрлува во куферот и вади златен саат).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Возачот ми го позеде куферот и го смести во големиот багажник.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)