Две големи овчарски кучиња им се спуштија.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Има едни будали, за кучињата им е жал како за деца. Ебаго.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Првиот налет на кучињата им беше страшен, срцето им се креваше в грло, коските им се тресеа, но постепено се отпуштаа и се навикнуваа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
На нашите луѓе кучињата им се како алатите.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Братучедите сепак ја отворија портата и тогаш кучињата им се пуштија на месо.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)