куче (имн.) - полесен (прил.)

Некои кучиња полесно научуваа, други потешко ја наоѓаа трагата; но војниците продолжуваа да ги измачуваат: безброј пати ги тераа сè истото да го чинат: да прескокаат преку огради, преку ендеци, да лазат по земја, да се провираат под жица; да се качуваат по скала, да клечат на едно место притаени со муцката до земјата и да не мрдаат додека не добијат одобрение, да скокаат од покривите, да скокаат преку оган, да носат врзани пакетчиња динамит на мевот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кучето преташе во кутијата, цимолеше, и Винко почесто запираше, го поткреваше палтото да може кучето полесно да дише низ отворот на кутијата, ќе му подадеше нешто за јадење за да го потсмири, но кучето луто и бесно, го исфрлаше тоа од устата и квичеше да излезе.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)