лага (имн.) - или (сврз.)

Место да ја сподели нејзината грижа, тој се обиде да ја утеши со лагата или фалбата дека и самиот бил таков на негови години.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Овој пат воопшто не ме ни интересираше дали тоа е лага или вистина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не можел изгледа да си претпостави дека таа одвај чекала да зачекори во неговата желба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога не верувате во она за што се работи, затоа што верувате во она што ви е речено, тогаш морате да ги порекнувате сопствените сетила.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Веројатно и со лага или со еден вид принуда се послужил бидејќи помислил дека тоа е најдобар начин да ѝ ја истурка на девојката од мислите несигурноста и колебањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога имаме лага или мамење, тогаш настанува состојбата на „нон-конпосибилност”; или верувате во лагата, или во она за што се работи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Лага или химна на сонуваниот ветар што свири во празна уста со недоречена песна. Песна, рече.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Војната некако подмолно му се пикна во животот, без посебна најава – или пак и тој, како и сиот обичен народ, не успеа да ја прочита таа најава во општиот наплив на вистини маскирани како лаги, лаги презентирани како вистини и на полувистини украсени на еден или на друг начин за да наликуваат на лаги или на вистини, во зависност од дадените дневнополитички потреби.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Мојот впечаток е дека верувањето во текстот произлегува од вистинитоста на тонот, од оној внатрешен говор кој на сцена го препознаваме како „логичен акцент“, во секојдневниот живот како лага или вистина, а во литературата како симулирано или стварно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)