лач (имн.) - сјаен (прид.)

Се симна Духот - птицата небесна, Се источи небото во лачи сјајни, Се пресоздаде светот во тивка песна, Пееја ангели - простори бескрајни.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)