леб (имн.) - в (предл.)

И тргна детето, ме послуша. Му кладов едно крајшниче леб в торбе, му врзав малку пипер в крпче и го пуштив, пушка да ме удри!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Набрзина го испи млекото и со леб в рака истрча во ходникот, нестрпливо чекаше лифтот да се искачи и се спушти надолу. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)