леб (имн.) - што (сврз.)

Зашто тие двајцата во едно маало растеле, другарувале, комити заедно биле, залакот леб што се вели, го делеле.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И бел леб што ќе го јадеме како манџа со црниот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да ти се плукне на лебот што си го собирал во најсилна горештина. Кога се топи и железото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им правиме реченици од мешани зборови, ко мешан леб што се прави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)