Но на почетокот на подврзаниве листови имаше една поединост што ја немаше во текстот објавен во „Цариградски весник“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Времето се отвори и на овој бел лист Има уште место за троа ноќ есени И троа месечина од која лисјето вени и паѓа.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)