И тогаш, 1965-та година, тој објави дека се повлекува од ликовната сцена и дека сосема ќе се посвети на филмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше нешто што личи на Гарбо во оваа ненадејна одлука да ја напушти својата публика која сѐ уште дигаше врева за неговите слики со Кемпбел-супите и скулптурите на „Брило“-кутиите; и имаше некаква логика во начинот на кој Ендиевите филмови полека се доближуваа до пародиите за холивудската неумереност - импровизираната екстраваганција со која ги претставуваше андерграунд „суперѕвездите“ како Бригит Полк, Еди Седвик и Вива. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 147
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој и не ги креираше сликите што ги користише, едноставно ги наоѓаше, ready-made, целите обвиткани во својата светликава аура што ги правеше незапирливо привлечни.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бидејќи не гледам никаква логика во тоа тој твој некогашен близок пријател да врши „пиратерија” врз твоето дело!
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во желбата да задржи одредена логика во замислите и да ја сочува екстраваганцијата на својот сопруг, жената на филологот, која во неделата беше негова ќерка, инсистираше да се усвои принципот замената на имињата на предметите да се извршува според класификацијата на родови и да се усклади со употребата во секојдневниот говор. 64 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Со деконструирање на такви научни настани како судењето на Галилеј пред Ватикан и развојот на квантната механика, тој инсинуираше дека не постои никаква логика во науката; научниците ги откриваа и се придржуваа до теориите поради крајно субјективни дури и ирационални разлози.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Неколку децении Австријанецот (по раѓање) Фаерабенд (на англиски се изговара fire-AH-bend) водеше војна против она што тој го нарекуваше „тиранијата на вистината“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Честотата на стапалките ме радуваше повеќе од старата логика во која секогаш сомнително се плеткаат читања, летања, но и слободни паѓања од карпи, во собата за сослушување во приземниот дел на оваа станица.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
За неговата појава во светската драматургија теоретичарите ќе напишат: „... Ги руши сите норми на класичниот театар, отфрлајќи ги потребите од логика во дејствието, во психологијата и јазикот на ликовите“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ако кон тоа сакаме да ги придодадеме и симболичките функции на делата на Џеф Кунс или Гевин Турк, ним таа функција им се придодава како и на кое било друго комплексно поп-културно остварување, од Alien и Blade Runner до рекламите за „Nike“ патики или „Silk Cut“ цигари.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На ова место се затвора како концептуалниот круг на односите на новата британска уметност и поп-културата така и кругот на пазарната логика во којашто таа се наоѓа. 186 okno.mk Оваа пазарна логика (која кај нас нема шанси да постои уште долго време), истовремено е инспирација и природно живеалиште на праксата за која што стана збор.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но, си претпоставил – на својот надмен, бетидејвисовски начин – дека предметот ми е само приглуп потфат, буквален обид да ги подучам студентите како да бидат геј, наместо вистински да го согледа онаков каков што е: имено, дека е обид да се испита социјалната и емоционалната логика во особените практики што ја творат машката геј- култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)