лук (имн.) - и (сврз.)

- Фројд е прав само кога вели дека – религијата е само илузија. Другото е лук и вода.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пуштете сега и вие еден коњ да спие кај вас.“ „Будала некој, тој ваш отец“, со кикот рече девојката и пребрзо за нивното разбирање симна сѐ од себе и се прозевна. „Ајде кажете каде ќе се легнува?“ По подот лазеа чудни мириси на мастика, на лук и на женска топлина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Само така, со реч гласна и жива ќе Му го славиме името. Сѐ друго е лук и вода“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Попот јаде маслени јагули со црн пипер и лук и не може без женско.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Мило ми е, - рече старецот, а во своите мисли продолжи: „ А што знаеш ти, градски човеку, за жетвите, за жржта, за српот, за лукот и оцетот, најубавата жетварска храна“.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
— Луција, вели таа. Лук и оцет, си мислам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Понатаму ги обеси и венците кромит, лук и суви пиперки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не бил нем само Онисифор, тој, со лузната, туку и сите други заедно со жените и децата што помагале во запрегнувањето на добитокот во двоколките на кои ќе се донесат воденичките камења од Лесново, по нивна сметка пред да созреат црешите, пред лето значи, и луѓето редум ќе ги израстоварат на брегот на Давидица, секој својот товар пред своја воденица што жената или некој старец или роднина од Побожјане, од Бањанци, од Кучковица или од Мирковци ќе ја допокрие.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А кога почнале да товарат во запрегите торби, дисаги и вреќи од испосошиени ненужни крпишта, кога се видело дека на пат се носи пченкарно брашно, пресуво, преслабо и пресолено козјо месо, низи кромид, лук и пиперки, сирење, малку помеко од камен, изварка, сол, ракија, суви овошки и којзнае што, и другите освен старците знаеле дека сѐ е пресметано од порано - сиромаштијата не е без разум и кога е без леб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Е, на! Тогаш јас не ќе сакам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А таа се движела чудно згрбавена над леите во кои ќе сади арпаџик или лук и, иситнувајќи ги секаквите грутки ѓубре со прсти како со грибло, ја риела земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сеќавам еднаш, што сѐ не ми стави на стомакот, меѓу другото имаше во тоа лук и кромид.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Имаше тука секогаш и коски од риби и парчиња од лук и мувлосан целер.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- При напаст на голема болест, вели Маса Кулумоска се јаде лук и куќите се мачкаат со катран.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само лукот и катранот ќе помогнат, вели, ако не е повела божја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)