лутина (имн.) - до (предл.)

Да легнеш врз да ти легне овој сач на брег да легнеш да оздраве оваа лутина до разголени меса и очи дождови престорени.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Но чувствувам на Горачинов му дошла лутината до носот и не може да му размине.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)