лутина (имн.) - брзо (прил.)

Од оваа мисла лутината брзо му поминува и неговото лице со наклоност се насмевнува кон гостинчето од село.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Се ѝ раскажал на мајка ми, - си реков, но лутината брзо ми мина кога се сетив дека тоа за бандата, ако мајка ми успее убаво да опише, може да биде мошне интересно за читање.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)