ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Со неа ќе ја откријам лирата со која Ахилес им пееше на своите војници; со неа просторите ќе ги заробам во време и како граница меѓу столетијата ќе ја оставам својата надеж во која – сѐ понатаму ќе се пресоздава и множи; со неа јас ќе одминувам и ќе се враќам во ѕвездите; необјаснивите знаци на луњите и на пустошот, низ надежта ќе ги пресоздадам во тајнопис кој како жесток призив: мртвите ќе ги гледа живи – живите мртви а татковината во мртвите ќе чита свое спасоносно писмо. ***

Тоа беше претерано драматизирање, мислеа Полардовите заедно: за почеток, луњите и ураганите обично не му приоѓаат на источниот брег од морето, такашто виорот најверојатно му припаѓал на едно невреме веќе минато (Џоен немаше срце на пријателката критичарка да ѝ сврти внимание дека, како што би забележал секој што ги познава плажите, песокот е сѐ уште мокар од неодамнешниот дожд - оптички ефект со кој уметничката со право се гордееше); понатаму, додека самата критичарка е од познато семејство со сина крв, кој било кога ја видел таа витална течност во лаванда? Маргина 34 59

И веќе никого не познава за да му прераскаже Колку сонца и колку месечини памети, Отаде кои мориња и луњи и отаде кои боишта и копја Се враќа Веејќи се како црно знаме низ времето.