Откако на долната порта излеговме од црквата, мажите почнаа да пеат извикувајќи колку што можеа погласно: Крсти креваме, Бога молиме, Да ни се роди Жито пченица И бело грозје И машки дечиња И женски чупиња...
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Мажот почна секој ден да излегува во пет наутро за да оди на фабрика, а да се враќа во три за ручек.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Гласот на мажот почна да станува се посилен.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)