маж (имн.) - не (чест.)

Кој маж не си а натепал жената та и мене Стојо?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тројцата мажи не се ни помрднаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мажите не плачат како нас жените.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Никогаш не знаеше дека оженетиот маж не е секогаш неприкосновен чувар на своето морално поле, на својата ведрина, на своето ментално и емотивно спокојство.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Со маж не се спие, велам, постели ми нешто на земја, со маж се лежи буден.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мажите не можат да не се пофалат, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мажите не им се лутеа, зашто, покрај својата жена, имаа можност да се нагледаат и на други жени што никогаш повеќе таква можност не ќе им се даде.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
КИРО: Добровечер. (Пауза) Зачудени сте што ме гледате? (Пауза) Смеам да седнам? (Седнува) Мажите не се дојдени? (Пауза) Доцна е. Ќе тргнат патроли. Како си тетка Султано?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Зад неа, чиниш, останувала волшебна трага на комета што никој никогаш не ќе ја види. И отишла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Немој, ќе ме исплашиш. Си ме видел - и што?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Жената без маж не е света Варвара пред која се паѓа на коленици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Со мажот не можеше да има деца, сега бара орачи, се двоумел помеѓу бессилен кикот и млака тага Адам Лесновсец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Популарната геј- култура во Турција, во Индија, на Тајланд, на Филипините, во Кина и во Јапонија, колку да споменеме само неколку од најбележитите примери, може да имаат многу врски со европската и со американската геј- култура – Леди Гага сега е глобална машка геј- икона (ниеден геј- маж не ѝ се ни доближил) – но машката геј- култура таму покажува и многубројни локални, особени белези.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа што сте геј- маж не значи дека не мора да учите како да станете геј- маж.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, дури и кога културните предмети се исти, геј- мажите и лезбијките создаваат различен однос кон нив, зашто лезбијките и геј- мажите не им пристапуваат и не се идентификуваат со нив идентично.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За разлика од припадниците на малцинските групи определени според расна и етничка припадност или според вероисповед, геј- мажите не можат да сметаат на тоа дека семејствата во кои се родиле ќе ги научат за нивната историја и култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И мажите и жените се пресоблекуваа во полутемнината без да водат сметка дека нешто може да им се види, го правеа тоа махинално, набрзина, жените сувите фустани прво врз глава а мокриот под него полека го смакнуваа и немаше што да се види, ама мажите не само што не се срамуваа, туку тоа го правеа и со некое задоволство, ако некоја сака да види нека види, ако не сака има раце, нека си ги стави на очи.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Прв пат го видовме на дрвената кула во дворот на одборот и бидејќи Ангелина гласно проговори зошто таков млад и силен маж не е во борбата, тој се поискриви малку и ни ја покажа својата една нога-дрвена!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Не, врати ги солзите, мажите не плачат - откако паметам секогаш така ми вели тато. И затоа не можам да плачам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Почувствував дека некој ја подотвори вратата и влезе во собата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тогаш за првпат ѝ било спомнато на Трајчеица, и тоа в очи, дека треба да се спушти на земјата; дека не смее да мисли дека сѐ што лета се јаде; дека мажот не е секогаш само маж; дека покрај тоа што е маж сака да биде и љубовник, и додворувач; дека на жената ѝ е порачано да биде убава; да биде посакувана;
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)