мастило (имн.) - во (предл.)

Сега чадот од дувалото како низ некој фабрички оџак одеше нагоре правејќи црн столб и високо во небото се распаѓаше и се губеше како мастило во вода.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Штом се допре до нешто, мислата се разлева и исчезнува како капчица мастило во вода.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ако имаше само уште две-три капки мастило во мастилницата кои Татко успеа некако да ги врзе за перото.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)