Дури и самото гниење во филмот ЗОО е стилизирано така да не изгледа дегутантно, а размената на материите во СТОМАКОТ НА ЕДЕН АРХИТЕКТ е прикажана исклучително сугестивно (сцената со Креклајт и кучето, како и унисоната смрт и раѓањето на крајот од филмот).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
ВЦ-то беше мој омилен простор.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сиот вишок на разно обоени материи во стомакот го исфрлав преку влакнестите отвори во шолјата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во тој исклучителен момент на повторно доаѓање, чувствуваше многу јака желба да биде поседуван од друго тело, поинаква материја во која мислите под некој друг агол би паѓале врз неговите раце, агол под кој мозокот би му работел позабрзано или воопшто не би постоел, постигнувајќи со тоа доближување до сегашноста или некое друго место во кое би можел сопствената рака да ја види од поодблиску и подалеку а да биде тоа истата таа, неизменета во својата припадност и внатрешна предодреденост за таква и ниедна друга форма, а тој сепак да не го мисли тоа и да не мора да биде во тоа така што постојано да мора да се навраќа кон истите нестварни помисли кои го одвраќаат од блискоста со она кое го има заборавено - но чувствува дека може да го сети, бидејќи го насетува, кога успешно би ја совладал пречката, би се надминал себеси или нешто слично, би прешол од другата страна (на истото). 48 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Таа првична слика, според мене, тој прв допир со видливото е насцендентна состојба која бесконечно еманира импулсна емотивна материја во просторот на творечката свест.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Невидливото во поезијата е материја во која и запирката претставува ту оган, ту тага, ту некоја јарка боја навезена на работ на облеката.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
• Човечкото тело е само материја во која влегуваат нашите души.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тој, пак, Павле, најдобро ја виде човечката жед за материјата во Ефес, кога златарот Димитриј го подбуцна народот да се побуни против него и против христијаните.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Преобразуваш една, сама по себе неуметничка материја во поетски облик, во конкретна сликовна представа.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Секоја материја во суштина е замрзната информација, без разлика дали е тоа стол или црн дроб од човек или кукаст крст.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Исто како што равенките на големите германски филозофи, Ајнштајн, Хајзенберг и Планк ги сведоа Њутновите закони на ограничена употреба и ја растворија тврдата, молекуларно-атомска материја во бранови на електронската информација, Џојс и Пинчон и Бароуз ја разбија, со ласерска прецизност, граматичката структура и семантичката машинерија на стариот, класичен јазик на Шекспир.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Првпат влегував во подморница. Се чувствував како заробена органска материја во металниот организам.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Промените кои настанаа преку измените и дополнувањата на ЗЗР (1998) и донесувањето нов закон во 2007 година претежно регулираа или допрецизираа материја во полза на работничките права.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Мисла, онаа филтер - призма да не ги пропушта штетните материи во Батинечкиот поток, а потаму да течат во Маркова Река и во Вардар“ рече професорот Еко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Сѐ може да се разреши: од холандската фирма „Филипс“ има понуда за модернизирање на мониторинг - мрежа, подвижна станица што моментално ги одредува штетните материи во воздухот, на секоја точка каде се движи станицата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
2.
Астрална страст
Подзастани: ни сѐ е дадено
ни сѐ видено на небото
подготви се за изненади:
бројот на планетите не е траен
веќе не Уран, Плутон, Нептун
но некој друг ќе искрсне на повидок,
ќе ги подразмести празнините
ќе го осмисли растојанието
со име, точка
рој, магла, материја
во сенката на подвижните
седат мадро неподвижните
ѓаволски бесни Канис, Антарес
Алгол, Лилит, Змејот
........................................
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
7. Божице строга, Ти што ми претскажа вечна скитија, Ја претчувствуваш ли необложноста Една нова материја во облик на македониум Дека ќе го обликува светот од пепел Или ќе ни ги исцели раните?
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)