Диди: Кој е најдобриот совет што ви го дала мајка ви?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Готова сум да бидам сè што ќе посакаат, од Црвенкапа до Носферату.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кога ќе запролети ширум ќе го отворам прозорецот од сабота на мајка ви, рече Трендафил.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ќе има музика, вино и смеа...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Од телефонскиот разговор со госпоѓата што ми се јави од клиниката паметам само една реченица... на мајка ви и е лошо, дојдете веднаш... не знаеме дали ќе и издржи срцето.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Дека тие згрешиле во проценката!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Дали мајка ви многу влијаеше врз вас? Го имам нејзиниот карактер. Повеќе од било што друго.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Да даеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после до векот едно да не пркнит: Овде да се родит, ама бело море и црно да препливаат таткој ви и мајки ви тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека судит и еве јас си умирам.“
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Тие и друзи зборои беше рекол стариот и беше си умрел, и тамо беше го закопале.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Ајде, сега деца, вели, простете се со мајка ви, вели, оти ова ќе ви биде последно видување, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
„Проклети ѕверчиња“, свика, „мислев дека ќе се спитомите кога ве донесе мајка ви, а вие уште повеќе се здививте...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Со ѕвер да ве правела мајка ви, не ќе бевте такви...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Мене мајка ви ме бендиса, а и јас неа.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Пренесете ѝ и на другата ваша сестра, и на мајка ви.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Трифун и Сотирчо малку се изненадени, запират пред нив и туку мласкат со устите без да пуштат глас, додека една од девојките, помалечката, не им се врекне Што не си одите кај татко ви и мајка ви? Или се загубивте?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
— Ете, им велеше тој на малите Македончиња на чист мајчин јазик: — Кога ќе си одите дома, нема да велите „добарден" ами ќе велите „калимера", а кога ќе им барате леб на мајки ви, ќе им велите: „Митера, доси ми псоми"( Мамо дај ми леб.).
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Да дадеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после векот едно да не пркне: овде да се роди, ама бело море и црно да препливаат таткови и мајка ви, тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека суди и еве јас си умирам".
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
„Ах! само да си ја видите мајка ви!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Мислеше дека сум парампарче...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Татко ти е толку бесен!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
ПАНАЈОТИС: Смеам? (Пауза. Влегува.) Добровечер. (Пауза) Моето сочувство за мајка ви. Не ја познавав.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Татко ви имаше литерарно читање, вие игравте балет, а мајка ви трепкаше со очи.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- А кај е мајка ви? - запраша подозриво кондуктерот, гледајќи ги под очи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ќе се присетите кога мајка ви ви дава подзасушено лепче, а вие одбивате, барате топол леб.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Па затоа и не измачувајте се толку за да пронајдете, да одберете и да купите некој подарок за мајка ви.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И никаде да не мрднува. И никогаш!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Па, кога вам ќе ви текне – со мајка ви, а кога ви се игра, кога ви се гледа телевизија, кога ви се оди со деца на летување, тогаш нека седи мајка ви дома и нека ве чека.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)