Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Бог да ја бие мајка ти, зошто те роди убава, -почнува длабок звук да ја тревожи Петровата душа, научена да се обраќа со песна.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Бог да ја бие мајка ти, зошто те роди убава, прозвучува пак во него.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Знаеме ти си умно и чесно дете ... Како и мајка ти ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

„Е, Марко, Марко! Ти секогаш така: нели си шинал рака кога си се тепал заради мајка ти.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Да, точно... Се тепав. Овој пат се тепав заради тато“, признав. „Љупчо го навреди татко ми. “

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Се распиштеа и децата, а стрина му Кулевица ѝ притрча во помош: — Чуј, слепелнику ослепел, шо ќе направиш, мајка ти ќе си а удавиш!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Да се надживее зимата, да се излезе на сонце да се покажат ливадите понајвеќе гороцвеќиња, исусови венчиња, црнокалугерчиња, да навјаса потоа папрад, да се прават од него сеници за на свадба, да се здогледа „свекрвинското“, „зетовското“, „тешкото“, да се види онаа бела дарпна на свекрвата, она од сонцето озарено црвено јаболко забодено во врвот на свадбарскиот бајрак па одново потоа да дојде ноќ, ѕвезди на небото, кои само да потскокнеш – да ги дофатиш, и во заедничка постела, исправени ти, мајка ти, сестричката и братчето да си ја испеете пред благиот сон „Оче наш“...

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

- Луѓето ѝ оддадоа достојна почит на мајка ти - ми вели Даскалов. -Таша го заслужуваше тоа.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

-И што би можел да ѝ приговориш на мајка ти ако ѝ се посакало да се стори уште со некое живо суштество покрај себеси во својот сиромашен живот и притоа одлучила да не се врзува со никого при остворувањето на оваа намера.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не заборавај, разговараме за тајна што само мајка ти можела да ти ја открие.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Се свртувам да видам како изгледа тумбата. Се чини чудно но навистина ми се виде населена и веројатно поради тоа веднаш се разликуваше од другите височинки.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- Тој податок си можел да го добиеш само од мајка ти, од никој друг - рече Даскалов. – Се разбира можеш да го добиеш и од тој твој несуден татко.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- Мама, мама! - повторуваше детенцето. - Ајде, дојди со мене! Ќе ја побараме мајка ти.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Ќе ја пофалиш, Милке мајка ти и ќе ѝ речеш дека многу убаво црта.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

МИТРЕ: (кој досега се држи му излегуваат солзи на очите). Ај, ти, синко, остави на мене и на мајка ти.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Море моме, мало моме, Блазе си ти на душата Што си спиеш при мајка ти, При мајка ти, при татка ти.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

МИТРЕ: Ете така. И многу ќе го поздравиш, и од мене и од мајка ти.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Да, добро е, нека ти напише мајка ти оправдание.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Потребно е насилство. Удри по мајка ти. Удри по ќерка ти.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Бидејќи не може да се најде никакво соодветно оправдание, ќе мора да си го изнудиш сосила.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Зашто толкаво количество претерана и празна емоција бара оправдување, а нема рационално објаснување што може да ги оправда нејзините хиперболични крајности.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

И татко му, прекрасниот вљубеник во Платона, избезумено пред смртната постела му шепотеше, чешајќи се по косата како да истребува вошки: „Ги гледаш ли портокаливе. Мајка ти ги донесе.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Тогаш слушај – мајка ти е таа што те опседнува!

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Ама, ете, несреќата дојде и ни ја зеде мајка ти.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Ти, иако си мала, многу добро се сеќаваш каков убав живот имавте, како сложно и среќно си живееја мајка ти и татко ти.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

- Имале среќа мајка ти и татко ти, имале среќа, да не останат црни кукавици - си зборуваше тивко, тетка Рајна, сама за себе, притискајќи нѐ до своите скутови.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

- Ја прежалевте мајка ти, нели? - низ солзи ме прекори тетка ми, како да знаеше дека е тоа најболно што можеше да ми го рече.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Така ни порача мајка ти. (Се слуша чукање на портата.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

ФРОСА: (намигнувајќи им на другарките на Антица). Можеби не е работата за мајка ти.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Вистина, мајка ти не ти е тука, ама ако, за тебе е, не е за неа.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Ние сите знаеме дека мајка ти повеќе гледа на тебе отколку на свои очи.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

„Тој ак“, му рече сега Башмајсторот на оној, „е акот на мајка ти, и јас него ќе ѝ го дадам нејзе.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

- Ти зборувам за оној пакет што го дадов на мајка ти на рака, уште пред три недели.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Ма, јас откако ѝ го предадов пакетчето на мајка ти Светлана помислив дека содржината во него ќе биде доволна да ти разјасни сѐ.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Ако имаш забрана, повторно можеш да измислиш обврски од типот дополнителни часови по некој предмет и ревносно да ги посетуваш, па кога еднаш нема да излезеш, дури и мајка ти, која ти води евиденција на движење со минутажа, да те потсети дека ќе пропуштиш важно предавање.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

А, и кој ќе ѝ ги пази децата, кој ќе смени пелена на татко ти, кој ќе ја чешла мајка ти?

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Сите туѓа мајка ти пцујат. Никој не ти дава друго место, друго за да бидеш.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Мајка ти заслужува повеќе од еден убав ден, рече Дуко Вендија, иако добриот ден завршува како и добриот човек.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Кажи ми, рече Роден Мегленоски. - Ќе ти кажам, рече Дуко Вендија, ама ќе ти кажам како што ми кажуваше мајка ти, Велика, и како што ми кажуваше татко ти, Јон, и како што ми се кажуваше мене.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Како не роди мајка ти една вреќа гасеници, вели Наќе, само тебе да не те родеше.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Проста жена, ама мајка ти е не можеш да ја смениш. Таа прва ти дала да јадеш.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Ако некој те праша зошто ја носиш свечената црна кошула, кажи дека ѝ е роденден на мајка ти или дека по завршувањето на смената треба за прв пат да излезеш со потенцијалната девојка.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

„Што е мајка ти, Исусе? Гулабица?“ Очите му солзеа од напор и бес.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

После престанал да се смее и признал - Не мачката, мајка ти.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Баба ми ме зеде мене за рака и ја крена Љубица, а прашалките ги стави на колкот и така нѐ однесе дома и уште се обидуваше да ме лаже – ќе си дојде мајка ти подоцна.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Татко ми раскажуваше: Се гледавме со мајка ти од малечки а кога пораснавме се парашував дали ќе можам тоа убаво девојче да го земам.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Ни даде по едно бонбонче и ми рече – уште малку мајка ти нека поспие, штом ќе стане баба ќе те викне.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Сега сум болен, ќе ми свари ли мајка ти млеко засирено со јако пиво или вино, и малку повеќе мирудии? Може и само со бибер. Виното го носам со себе“.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Е па, додека дојдам следниот пат, мораш тоа да го поправиш, за да можеш ова да ѝ го читаш на мајка ти”, рече брзо дубровчанецот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Мајка ти, значи, била гостоприемлива, реков јас. Некогаш така било, жените ги криеле поубавите залаци дури и од децата, заради гостите.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

- ти се молам, мила ќерко, поврати се дур е време - оти ти си многу млада - многу млада росен цветец - ај, погледни уште еднаш - проговори уште еднаш - да ми дадеш проштевање - на мајка ти некадарна - од болките да те варди - од болките да те спаси - леле, леле јас сирота - што сум била таксирлија - што ме најде небиднина - ај, со тебе јас да легнам - да те топлам, мила ќерко - како в земја да те легнам?

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

- Мајка ти, снаа ми Трајаница ќе ги надмине маките и ќе ни се врати откај Беласица...

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

- Ама, пердувче си се сторила, Ѕвездо моја, ќе ми се налути мајка ти, не сум се грижела за тебе, ми рече на заминување дури да се врати да сум ти баба, и мајка.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Мајка ти во сите овие изминати години многу страдаше.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

- Бидејќи е болна мајка ти, те чувам јас - му објаснуваше Марша.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Само ако те гибне мајка ти, ќе виде она како чичо ќе а натепа!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

- Не смее да знае дури ни мајка ти!

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Со татко ти бевме другари. Поздрави ја мајка ти!

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Немој, бре чедо, не оди по умиштата од тие другари; слушај ме, синко, јас што те учам и мајка ти, оти ќе те фати некоја клетва од нас, бре синче Силјане!

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Го прашал домаќинот, како е мајка ти Стојна, невестата Неда?

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

„Мислиш, мајка ти нема разбирање за нашето разидување?“, праша таа.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Следниот пат, кога ќе се вратам дома, ќе се вратам засекогаш.“ „Тате!“ викнав. „Кажи ѝ го тоа на мајка ти кога ќе се разбуди“, рече тој.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Еднаш Тате ми рече: „Мајка ти со мене постапува понекогаш како да не сум тука -- како да сум на некој начин невидлив.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Остануваше така целата измачкана зелено и жолто и црно...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Баба ти твоја, од жал за мајка ти, испуштила душа.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Ме следи, ме прогонува и ме мрази. Исто како мајка ти.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Исто така, според раскажувањата на мајка ми, Јован бил способен маж кој успеал со капиталот што го имал да создаде уште повеќе и да ѝ изгради голема и убава куќа на Олга во предградието на гратчето.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Сите сте добро? Децата? Мажот? Мајка ти? Добро сме. Сите сме добро.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Мајка ти може да спие, па сонува лоши соништа. Нема крај тоа. Што не ме прашате мене како ми е?

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

СОЊА: Матеј! МАТЕЈ: Да, мама. СОЊА: Како си? (Пауза) Зошто си ваков? (Пауза. Тишина.) БОРИС: Одговори ѝ на мајка ти, Матеј.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

БОРИС: Безочноста дрска со глава ќе ја платиш, кај мајка ти дома жив не ќе се вратиш.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Само трпение. Така ми рече и мајка ти...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- А, тие, со мајка ти, често ли се караат? - загрижено праша. - Не, - реков, - многу ретко.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Нека се снаоѓа со неа мајка ти, - рече - а, ние сме мажи, имаме поважни работи.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Сѐ што ќе те мачи, споделувај го со мене и со мајка ти.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Мајка ти и тетка ти береа шумски јагоди крај реката, што во јули ги има во огромен број, а јас ја разгледував околината.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Дома е мајка ти? - ја прашав ќерка ѝ Ангела којашто ја викаат Енџи, зашто е родена во Америка.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Не знам зошто мајка ти е толку задоволна од неа кога постојано забошотува.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- Беше лето, - почна тој - кога јас, покојната ти баба Елена, мајка ти и тетка ти Ана (Оце беше уште бебе и ја оставивме во Битола со баба ѝ Менка и дедо ѝ Марко), тргнавме на екскурзија на Пелистер.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

А мајката Перса како да ѝ ја чита скриената мисла, проговорува Златна на баба, ја имаш среќата да учиш на јазикот на мајка ти!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

— Еве ја мајка ти, му вели жената.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

— Мајка ти е дома, ама стрико ти го затворија.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Уште и ме прашува: како е мајка ти, што прави татко ти, - вели Билјана со разведрено лице.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

- Мама, мама! - повторуваше детенцето. - Ајде, дојди со мене! Ќе ја побараме мајка ти.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

- Оди си, ќе те бара мајка ти! - рече Томчо.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Навистина? – се израдува таа. – Нема проблем, седи и слушај ме, така полесно ќе извежбам.