мајка (имн.) - ич (прил.)

Многу биле лоши, разлавални; татко и мајка ич не ризале, многу ги огорчувале, и зер татко им бил многу лут, така и мајка им, та беа ги колнале многупати, ете зер ѓавол натемаго беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога ги колнала мајка им вака: „Синко Сиве и ти ќерко Чуле!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Во тоа време децата од преку-преку-дедови ни биле многу лоши; не ги слушале таткови си и мајки си, а пак татковите и мајките ич не ги повелале, триста лошотии правеле.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Многу биле лоши, разлаални; татко и мајка ич не ризале, многу 'и огорчуале и зер татко им бил многу лут, та беа колнале многу пати, ете зер ѓаол, натемаго, беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога 'и колнала мајка му вака: „Синко Сиве, и ти, ќерко Чуле!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Пилци да се сторите и од куќава наша да одлетате, да в поле да појдете по трњето да стојте и еден друзи да се барате, та да не можите никоаш да се најдите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)