Луѓето скокаа од своите седишта и викаа колку што ги носи грло настојувајќи да го надвикаат излудувачкото мекање што доаѓаше од екранот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Така беше и последниот пат кога излегувавме од долгиот ходник со кој беше поврзана кујната со дворот, кога откај портата слушнавме јасно мекање што влегува во нашата куќа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)