мермер (имн.) - чека (гл.)

Јас знам каде е каменот што тој го милуваше додека шараше со очите и рацете по црниот мермер чекајќи да ѝ се придружи, а не знаеше ни како се вика тоа тело што не легнуваше во постелата до него веќе предолго, предолго за него.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)