Но, во истиот миг блеснаа нејзините крупни, синозелени очи и целото лице ѝ се озари од голема радост.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Погледнав во правецот кон кој таа гледаше и го видов: висок, со кусо потстрижена, речиси избричена глава, со три обетки во увото, немарно облечен, намерно така, за да биде поразличен од другите.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Толку беше занесен, што за малку, за прст земја ќе запреташе нешто што за миг блесна сред црната земја.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)