Во миг исчезна од фреската и се стори покрај мене, отелотворен во својата човечка лика, со сета висина и ширина, со мијачки бечви и со мијачка наметка; ме гледаше кротко, милосливо.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кога се вслушав подобро, навистина слушнав гласови далечку таму горе во правецот на бунарот, но по некој миг исчезнаа.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)