миг (имн.) - повторно (прил.)

Во миг повторно го чув шепотпивиот, сиреч, одвај чуен глас: „Вистински човек не го прави ова.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Треба да се пакувам, си заминувам одовде! Ми се смачи и од вас и од оваа ужасна куќа!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во тој миг повторно пред нејзе стоеше верната копија на Томо од неговата младост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Грета: Разбирам, господару. (Излегува од собата но за миг повторно се враќа) Ја заборави супата, Краста!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дури и налудничавата мисла да ја земе под наем собата на катот за миг повторно му светна во умот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
XIV Во тие тегобни мигови повторно ми се нудеше како спас фугата на сеќавањето, излезот во татковата библиотека на другата страна од границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Постои еден брег, една планина, со секој миг повторно нè измислува но само убавината пресоздава.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)