Сета литература од минатото ќе биде уништена.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Господ неа ќе ја однесе во иднината, во животот, а во минатото ќе ме остави мене.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Како и рематеријализацијата на сеќавањето во својата изворна деструктивна форма, и отсутната присутност на минатото ќе нè врати кон познатото искуство, не веќе „таму“, туку трансформирано во новата држава „овде“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Минатото ќе ја истисне иднината од садот денешен. Не сакаме нето разочарувања.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Временското траење на Авто-Деструктивната уметност делува и како претставување, слика, но и како одигрување на и/збришаното коешто повторно ги заборава нештата на заборавените, „евреите“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)