ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Сепак, модернистите исто така се надеваат дека нивните нови теории, да го цитираме Хјум, “нема да бидат инфериорни во поглед на извесноста и ќе бидат многу посупериорни во поглед на корисноста од кое и да е друго човечко сфаќање”.8

Оваа модернистичка и предмодернистичка интуиција постои и во Деридините учења.

(...) Станува збор, значи, само за тоа дали мислењето ќе биде функционализирано со некаква цел (што се подразбираше, или се појави патем некаде за да ја спречи можната „анархија”), или од него ќе се симне таа племенска задача, таа војна (верска, морална, идеолошка) служба којашто лажно (низ терор) се претставува како инстинкт на опстанокот. (разговарала Нермина Курспахиќ, 01. 09. 1989.)

А како, по твое мислење ќе се развива понатаму? Ќе има ли пукање?

Како екстремно спротивно мислење ќе ја дадеме изјавата на Edward Fitzgerald кој пишувајќи за Персијската поезија 1851. година, вели: „Вистинско задоволство ми е да си земам толкава слобода кај Персијците, кои (барем јас така мислам) не се доволно Поети за да заплашат некого со толкав екскурс, и чии дела навистина бараат малку Уметност да се обликуваат“.

Мотивот за тоа преуредување бил очекувањето дека тој тип мислење ќе биде “адекватен” за осознавање и совладување на околината, можеби и за совладување и осознавање на човекот и општеството.

Рационалното мислење ќе пронајде технолошки иновации што ќе ги победат гладот, болеста и сиромаштијата.