Во тој момент целата група почна длабоко, бавно ритмички да извикува „ Г-Б !... Г-Б !.... Г-Б ! - повторно и повторно мошне бавно, со долга пауза меѓу првото Г и второто Б - еден тежок мрморечки звук, некако чудно дивјачки, од чија заднина како да се слушаше тупкање со боси стапала и удирање на там-тамови.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во тој момент целата моја ситуација ми се виде многу смешна.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)