Преку плоштадот Владас продолжив до почетокот на мостот, малку со одење и со желба понекогаш да останам во куќите или по излозите, кај преоблечените момчиња или фонтаните со високи јунаци со побелени пелерини, Тадео Аланко и Владислас Нерој, пијачи на токај и чембалисти.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се занесе: како тоа дете ќе се стори момче или девојче. He е важно што ќе биде машко или женско.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Вистинска, зашто Клара, значи – никако другото, никако да не ја чувствувам како ѝ студи или како ја мачат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не знаев што да мислам. Се шегува ли момчево или ја испитува мојата храброст во која ни сам не верував?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„Зорле моми“ ги викаа постарите момчиња или искусните мажи.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)