Благоја со надеж го погледна. Но не ја искажа својата возбуда, само рамнодушно рече едно „а“ и појде дома.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Благоја со надеж го погледна. Но не ја искажа својата возбуда, сако рамнодушно рече едно „а“ и појде дома.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Салко Вадидуша со надеж го погледна. „И - што мислиш?“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Би требало да внимаваат што прават, вистината е на наша страна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А ти си, Лозане, дете. Не знаеш. Во мозокот на Онисифорче Мечкојад одамна лазат црви.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со восхит и нова надеж го напуштаме овој состанок, на кој овластените ѕвезди на нашиот PEN, тие мајстори на вдахновениот консензус, му покажаа на Енценсбергер дека Запад површински размислува, а дека Србите длабински си вообразуваат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во зелениот бескрај ретко кој еднаш прелаган од млазовите на надежта го фали Бога туку така, без задршка.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)