наказа (имн.) - несреќен (прид.)

Веќе следниот миг јуреше кон нас тоа пламено чудовиште, наказа несреќна, вриштеше и јуреше и тоа право кон Стефан Писмоносецот, Лествичник сега што се викаше, и пиштеше: „Синко, сине мој, зошто на огнот ме предаде?!“, а ние сите во огненото тело го созерцавме отец Мида.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)