нарамник (имн.) - убав (прид.)

Чана преку ѕидот како да ѝ ги гледаше мислите во главата, само што се зафати да ги поднамести работите, еве ти ја со големата става и широката насмевка и со нарамник убави штици.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)