Така, работејќи денеска овде утре онде, еднаш ова другпат она, стигнал да се здружи со некоја тајфа мајстори-ѕидари, од Демирхисарско; тие го запознале со Тодета Акиноски, кој, тогаш бил наредник во Кралската гарда, а Тоде го однесол дома кај Петара Акиноски, кој, пак, како учен човек, беше капетан во Кралската гарда.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Работел што работел Видан кај Петара Акиноски, се грижел Петар Акиноски што се грижел за Видана и за мајка му, а кога и Видан почнал да поболува, му рекол Петар дека тоа не може така да продолжи, дека треба да изучи нешто полесно да работи и го однесол на дуќан кај Коста Циривири, прилепчанец.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Вели: „Прилично се пукаше тој ден.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Не сум јас наредник во полицијата“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)