насмевка (имн.) - ѝ (зам.)

За да ја утеши двојничката што ја гледаше од зад стаклото, со здржана насмевка ѝ соопшти: „Ништо чудно.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Насмевката ѝ вели: „Што беше тоа? На кого се жалиш? Зошто?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Насмевката ѝ трае и по затворањето на устата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Насмевката ѝ личеше на прикачен брош купен од некој залутан селски прематар.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И кога Митра со претворена насмевка ѝ одговори „мори чупе е, чупе, невесто Досто; токо, нека ти е живо, ако е чупе!“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)