Како пак изгледа уметниковото занимавање со виртуелните машини, значи неговото напуштање на кинетичкото (механичко) подрачје и насочување кон (сè уште претежно информатичките и дигитализирани) виртуелни машини?
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Традицијата секогаш тежнее кон потполна, апсолутна смисла, којашто важи од еден до следниот момент, па во вечност, кон смисла дефинитивно отелотворена во една мисла, во еден настан, кон смисла окарактеризирана со потполното насочување кон себе, без какво било залудно растурање.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)