Но сега, новата болка ја засекуваше старата рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во извесна смисла, се чувствував понижен и отфрлен од сите: не учествував во нивниот обред кој ме возбудуваше и ме примамуваше; не пеев дури ни народна песна; не играв оро; не читав патриотски рецитации; јас бев паузата на нивниот обред, обичен кловн што, искачувајќи се по скалите потпрени на небото нема никакви докази за неверството на својата Петрунела. ***
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Цената на сознанието беше губењето на рамнотежата, и во таа точка јас таа цена одбивав да ја платам; се грижев за рамнотежата, а не за неверството на сопругата, и тоа беше она што беше – смешно!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Не можеше да добие диплома, да матурира; на разговорот со директорот беше дрзок, и на овој му попуштија нервите, оти во есејот Лудвик беше направил некои неумесни асоцијации и за него, и за неверството на неговата прва жена.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Според таа глупава логика, жена ви нема да ве изневери, ако во куќата го чувате здравиот национален дух. (Тоа беше отровна стрела до Фисот и неверството на неговата жена).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нема да има богат семеен живот, нема брачни неверства на работа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Да не очајував кога бев дете, неверството на Рајнер ќе беше само краткотрајна болка, нешто на што ќе му го завртев грбот и ќе заминев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)