невеста (имн.) - што (зам.)

Тоа би била суштината и тајната на неговата личност. (9 бис) Ниту ни е намера овде да пресудиме дали ова интелектуално истражување - потекнато од толку потполна сублимација на едно сѐ уште незрело либидо, толку охоло што постојано ја одложува материјалната реализација на делото - треба да се доведе во врска со она што Duchamp, по повод Невестата што ја разголуваат..., го нарече „Стаклено задоцнување”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И сега улицата живее од небото до Камениот мост А оттаму продолжува за да се влее Повтор негде далеку во ѕвезденото небо По мостот поминуваат и радоста и тагата на животот Помина по него и чадот од тратот, и молитвата На невестата што ја вградивте во темелите...
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
ДИМО: Што правиш, сине? Невесто што е ова? Ти ли го оттурна, невесто?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)