Тоа, можеби, ги навело некои од познатите аналитичари, како што е на пример, В. Стекел (W.Steckel), да ја бранат тезата според која секој творец е помалку или повеќе невротичен и дека актот на создавање, како и неврозата, се одигрува на истиот психопатолошки терен, што претпоставува дека уметничкото дело е невроза или неврозата е уметничко дело.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)