Кога се расони, почувствува дека нешто ја чеша во главата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Косата ѝ се беше наполнила со гасениците кои лазеа по дрвото на кое се имаше потпрено.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Го потпре челото на стаклото на прозорецот. Нешто стануваше, нешто ја решетеше ноќта.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сакам да речам, многу нешта ја компонираат целината.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Нешто ја повлече, некаква заборавена миризба разбуди во неа далечни чувства и таа појде по нив.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)