ЏУКЕЛА Не бев поразличен од градските џукели И тие и јас немавме ништо Освен ебаниот кучешки живот
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Во почетокот тој не чувствуваше ништо освен крајна неверба.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во косата имаше бели прамени, но вистински застрашувачки детаљ беше нејзината малку подотворена уста во која немаше ништо освен пештерска темница.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ништо освен чувство на топлина, состојба на нирвана и душевен спокој.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Повторно нурна во својата осаменост, во која немаше ништо освен апстрактната потреба за цицање крв.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Постепено, стравот за неговиот гробен живот - единственото нему достапно полуживо чувство, иако сепак помешано со непостоењето - го напушти.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Немаше веќе што да се прави, па престанавме да одиме таму и почнавме да играме фудбал на ливадата со машките или пак да си играме ластик или народна на улица.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Немаше ништо освен скршените клацкалки, мостот на кој се качуваа големите, и искршените лулашки.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
„Да не имаат децата нешто опасно надвор.“ „Ништо освен цевки и чекан. Зошто?“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)