Имаше уште време, не да се забрише, туку да се забричи на брзина, па и да промени кошула - панталоните и патиките и така не беа важни, оти ќе беа под масата, а реата од нозете можеше да му се припише на сирењето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тој со едната нога може и на трет да мисли, ми вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)