Но ненадејно, едно утро, будејќи се он го виде Фјодора пред себе како со сета своја тежина гази врз подот. Моќен е и дебел и вистински Фјодор е тоа.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Едниот опинок му испадна, тој се наведна, го зеде во раце и така со едната нога бос продолжи да трча.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Дури и го чу како вели -доле нозе боси, горе кур аждаја.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Поднаведнат маж, влече плодови во мрежата По плодовите газат на Елена нозете боси А низ дрвото лозата девојчински нежна го врзува времето со ластарите и кон радоста ползи.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)